Filiz Kocadağ... Varlıklı bir ailesi biricik kızı... Kayıtsız kalınamayacak güzelliğiyle göz kamaştırıcı genç bir kız... İdealleri olan, iyi eğitimli bir mimar. Filiz öyle bir hayatın içine doğmuştur ki, bir insanın isteyebileceği her şeye sahiptir. Çabasızca sahip olduğu mükemmel hayatında her şey olması gerektiği gibi akıp gider. Ta ki o kazaya kadar...

Filiz fotoğraf makinasıyla İstanbul’un eski semtlerinde tutkunu olduğu tarihi yapıların izini sürerken o harabe evi görür. Büyülenmiş gibi içeri girer. O eşikten geçtiğinde bambaşka bir hayata da adım atar aslında... Ayaklarının altındaki çürümüş tahtalar büyük bir gürültüyle çöker ve Filiz altında kalır. Sonra bir şey olur... O ana kadar gördüğü en yakışıklı adam mucize gibi karşısında beliriverir; Yusuf...

Yusuf, Filiz’in aksine yokluğun içinde büyümüş genç bir adamdır. Babası öldürülmüş, annesi kayıplara karışmış... Abisi Turgut ise babasının katili ve annesinin peşinde intikam için yaşayan kayıp bir ruh gibidir. Yusuf bir gecede büyüyen bir çocuktur. Halasına ve kız kardeşine bakmak için durmaksızın çalışan mücadeleci, dürüst bir adamdır.

İşçi olarak çalıştığı metruk binanın yıkıntıları arasında sıkışıp kalan Filiz’e elini uzattır. Filiz o eli tutar. Bambaşka iki hayat birbirine değer. O önünden geçip gittiğimiz eski, yorgun evlerden biri büyük bir romansın doğduğu yuva olacaktır. Elleri birbirlerinin kalbine değmiş gibi o ana tutulup kalırlar.